Dziś wiersz o pisaniu (znów) :).
,,Miałem nie pisać więcej”
Miałem nie pisać więcej,
A jednak piszę.
Bo wiersze, to coś nie do opisania,
Zawsze nowy świat,
Nowe wydarzenia.
Mózg niby już nie chce,
A się nie broni,
Wymyśla nowe i nowe,
Już tysiąc i pięćset będzie.
Pisanie to ma pożywka,
Pisanie to jest coś więcej,
Nim karmię swe wielkie ego,
To zawsze przyjemność będzie.
28.03.2016
Pozdrawiam!
Cóż więcej można rzec... Wiersz świetny.
OdpowiedzUsuńPrzekaz - sama prawda. Tyle nieraz potrafi przyjść pomysłów do głowy, że nie można nadążyć z pisaniem.
Jak człowiek raz zacznie pisać - i pisze z sercem - nie ma rady, jego przygoda z pisaniem będzie trwała w najlepsze :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
"Nim karmię swe wielkie ego," w niebezpiecznym kierunku zmierzasz ;-)
OdpowiedzUsuńAhoy
To pisz Piotrze,pisz☺ ulka
OdpowiedzUsuń"Bo wiersz, to coś nie do opisania" <3
OdpowiedzUsuńŚwietny cytat.
Wiersz, to coś nie do opisania, natomiast poeta jest kimś kto swą refleksją nad życiem skłania sam siebie to napisania. :)
No widzisz, a ja nawet nie bardzo wiem od kiedy to u mnie już trwa.
OdpowiedzUsuńPozdrowienia :)