21.10.2014

Bombaj, albo szanowanie tradycji.

Dziś wiersz trójdzielny, niejako tryptyk o szanowaniu tradycji. Przypomniała mi się opowieść pana Cejrowskiego o tym, jak niektóre plemiona pojmują technologie im nieznane. W opowieści tej była mowa o wierze tych ludzi w możliwość zabrania im duszy przez zrobienie im zdjęcia. Tak jak stwierdzam w wierszu, może nas to dziwić, może nawet bawić, jednak gdy chcemy by nas szanowano, my także powinniśmy szanować tradycję innych ludzi.
,,Bombaj (Zbieranie dusz)"
I
Szedł ulicami kolorowego Bombaju,
Zapatrzony w ludzi pomału,
Przemierzał swą drogę.

W końcu znalazł człowieka,
Czy mogę,
Zrobić zdjęcie? Cicho spytał.

II

 Niemal pewne jest, że odmówi,
Człowiek stary (turban na głowie),
Wierzy bowiem w przesąd tak stary,
Jak ulice kolorowego Bombaju.

III
Zrób zdjęcie, a skradniesz duszę,
Tak wierzą tu do dziś,
(W środku możesz się temu dziwić),
Na zewnątrz uszanuj tradycję.

9.10.2014
Pozdrawiam!
o
Etykiety: , , , , ,

6 komentarzy:

  1. amasja22 października 2014 09:48

    To prawda. wierzenia, tradycje, zwyczaje nieznanych nam ludów, plemion, społeczeństw często mogą nas dziwić, nieraz śmieszyć, a nawet bulwersować. To co dla nas jest oczywiste i dobrze znane dla nich może być złym okiem, magią, zagrożeniem... Jako geograf, w dodatku ze specjalizacją z turystyki religijnej (no to się wydało:)) znam wiele takich 'przypadków'. I jak napisałeś, należy to uszanować. Tym bardziej, że to działa w obie strony. Głęboki, mądry i pouczający wiersz:)))
    p.s. bardzo lubię programy Cejrowskiego:))) w ogóle go lubię:) za jego- nazwijmy to- niekonwencjonalność:)
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  2. victoriaanin22 października 2014 10:48

    Nie lubię, kiedy ktoś próbuje zrobić mi zdjęcie - nie cierpię takich zachowań, bez mojego przyzwolenia - mimo, że nie jestem z Bombaju... czuję rzeczywiście, jakby ktoś mnie odzierał z czegoś ważnego, do czego nie ma prawa!
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  3. Perypetie życiowe22 października 2014 20:54

    Witaj Piotrze!
    Dobrze jest szanować zwyczaje ludzkie. Ciekawy wiersz i temat w nim poruszony. Czasem zadziwia mnie dobór tematyki Twoich wierszy i podziwiam oryginalność Twojej poezji.

    Pozdrawiam seridecznie
    -Wojtek

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowy22 października 2014 23:54

    ...ups , ale dzisiaj mam problem , bo turbanow nie lubie ...
    ale utwor zgrabny,zgrabny...
    dzieki za mile odwiedziny ...trzymaj sie zdrowo i cieplo na przekor jesieni,mam nadzieje ,ze kataru nie masz??? Ulka

    OdpowiedzUsuń
  5. uczuciowesmaki25 października 2014 11:20

    Widzę, że po troszeczku zaczyna Ci się udawać :-)
    Pzdr.

    OdpowiedzUsuń
  6. iwonazmyslona27 lutego 2018 11:13

    Nie tylko tradycję, wierzenia szanować trzeba ale przede wszystkim drugiego człowieka. Może nie mam racji(tu Liviia jako polonistka by się przydała) ale drugi i trzeci wers jest dla mnie poniekąd zagadkowy:bo nie wiem czy pomału był zapatrzony czy pomału przemierzał swą drogę. Jest to kwestia owego przecinka po wyrazie pomału.

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)