Dziś wiersz dotykający znany chyba każdemu (tylko z różnej perspektywy i różnego poziomu bliskości, zaangażowania) temat uzależnienia od alkoholu.
,,Pusta butelka"
Przez pustą butelkę można,
Ze spokojem na świat patrzeć,
Ot, taka nowa lornetka.
Dla niego jednak ta lornetka,
To początek końca, głos wyjścia,
Gdy tylko świat przez szkło dostrzega,
Pędzi co sił do sklepu.
Topi marzenia, smutki swe topi,
Życie przez palce ucieka,
Znów na stole, znów na podłodze,
Lornetki z butelek się mnożą.
Początek końca,
Wzrok już tak mętny,
Lornetka nic nie pomoże,
Śmierć-utonięcie,
Szkło w drobny pył,
Mężczyzna zaś kończy w urnie.
7.03.2020
Pozdrawiam!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz