Kubek gwiazd.

Dziś wiersz będący wynikiem rozmyślań i przeglądania obrazów różnych autorów. 

,,Kubek nieba"

Niebo spadło na głowę,
Zniżyło się okrutnie,
Ręką zasłaniam,
Zasłaniam swoją postać.

Czuję strach,
Lecz ręka, żyje,
Żyje swoim,
Odrębnym torem.

Sięga, sięga po gwiazdy,
Wkładam je do kubka,
Mam kubek gwiazd. 

Mam kubek gwiazd,
Aż do rozpuszczenia. 

23.08.2023

Pozdrawiam!

Magia wrażenia.

Tego dnia co napisałem ten wiersz wpatrywałem się intensywnie w kubek z herbatą. Do głowy przyszła mi taka dziwna myśl, że może tak naprawdę stanowimy coś na kształt herbaty w czyimś kubku. Cały wiersz to taka zajawka wokół tej myśli. 

Dla S.J. 

,,Jestem w czyjejś herbacie”

Czuję się od czasu do czasu,

Jak fus w czyjejś herbacie,

Ten ktoś patrząc pod światło,

Widzi mnie.

Macham z uśmiechem,

Ten ktoś zamyka,

Wieko kubka.

Teraz ja widzę kogoś,

W mojej herbacie,

Macha przyjaźnie,

A ja zamykam kubek.

Tak zapętlony świat,

Powstał w mojej głowie.

Patrzę,

Patrzy,

Macha,

Macham,

Zamyka,

Zamykam.

Wieczność.

1.01.2016

Pozdrawiam!

Ćma.

Dziś wiersz o tym, jak znalazłem na dnie kubka ćmę. Martwą ćmę. Zdybaną przez Śmierć zabierającą ćmy.

,,Ćma"

W moim kubku odeszła ćma,
Wybrała chyba podróż,
Pośmiertną przez wody,
Bo wypłynęła,
Jak nalałem soku.

Mikro Śmierć zajrzała mi w oczy,
Nie poznała we mnie,
Obiektu swoich prac.

Odeszła.

29.07.2015
Pozdrawiam!