Dziś wiersz o tym, jak w danej chwili widziałem to, czym jest pisanie, tworzenie słowem. Pewnie dziś zachowałbym część tego twierdzenia, dodał nowe elementy. A może zostawiłbym wszystko tak jak jest.
Dla S.J.
,,Pisanie"
Pisanie może mieć wiele różnych wymiarów,
Z jednej strony tworzy się nowe,
Malutkie lub większe światy,
W nich żyją postaci wszelkie,
Dzieją się dziwne rzeczy.
Z drugiej strony to zawsze jest pozbywanie się siebie,
Myśli przelane na papier,
W człowieku-twórcy powstają dziury,
Dusza staje się pusta,
Mózg nie wymyśli już nic.
Pisanie,
Tworzenie.
Niszczenie,
Autokanibalizm.
25.03.2018
Pozdrawiam!
Nie nazwałbym pisania "pozbywaniem się siebie" czy "dziurawieniem". Dla mnie pisanie jest zjawiskiem wielopłaszczyznowym bo raz jest emocjonalnym striptisem, swojego rodzaju skanalizowaniem emocji kiedy indziej wirtualną realizacją marzeń lub snów czy po prostu radością tworzenia czegoś co jest ładne.
OdpowiedzUsuńAhoy
W sumie mogę się zgodzić, wszystko zależy od tego, co chcemy w tekście przekazać. Jednak ja odkąd zacząłem pisać, to jednak cały proces zbliżony jest w wielu przypadkach właśnie do tego, co w wierszu opisałem. Może wiąże się to z tym, że w jakiś procent wierszy poza elementem absurdu, groteski wkładam też wiele emocji.
UsuńPozdrawiam!
No to zgodnie z tą teorią Ciebie nie powinno już być ;-)))))))
OdpowiedzUsuńA jednak nadal jakoś się trzymam w całości. Po prostu kontroluję cały proces i nie doprowadzam go do 100%. :D
OdpowiedzUsuń