Most po zmroku.

Dziś kolejny wiersz inspirowany japońskim drzeworytem.

,,Most po zmroku"

Ludzie nie spiesząc się nigdzie,
Spacerują po tym pięknym moście,
Zmrok w latarniach odnajduje spokój.

Dołem płynie kilku handlarzy,
Na swych barkach wiozą różne dobra,
Ten ma owoce dojrzałe za dnia,
Ten ma jedzenie na wieczorową porę,
Ten dalej ma szereg plecionek z bambusa,
A ostatni ma posażki bogów.

Księżyc w tafli rzeki się odbija,
Od odbicia głosy ludzi odbijają,
Wszyscy jednym organizmem,
Wszyscy przez te chwile razem.

Jednak rankiem każdy wróci w swoją stronę,
Bankier znów odetnie się od chłopa,
Handlarz sprzeda swe wyroby,
Lecz innemu handlarzowi.

Do kolejnej pełni ludzie będą,
Żyli według starych zasad,
Lecz ten jeden wieczór zbliży,
Ich na nowo, raz po raz.

Na podstawie ,,Planszy 76. Most Kyo i bambusowy brzeg" Utagawa Hiroshige.

12.02.2018
Pozdrawiam!