,,Nostradamus"
I
Wizje z mgły się wyłaniają,
Władcy nie znają dnia ani godziny,
Ich trony mogą we krwi,
W ich duszach utonąć.
II
Ludzie-pionki w tej grze,
Mogą spokojnie kolację jeść,
Oni i tak wiele mają,
Zmartwień większych,
Od królewskiej trwogi.
III
On zasiał w nich trwogę,
On w nas zasiał trwogę,
Pytanie jedno mam,
To świat nas zabije,
Czy może my świat?
IV
Nostradamus wróżbita tajemny,
W mym mniemaniu ważny psycholog,
Zamknął nasze zmartwienia,
W słowa, nadając im sens,
Teraz od nas wiele zależy,
Czy w zagadkach znajdziemy treść?
4.03.2017
Pozdrawiam!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz