Tym razem wiersz powstały z różnych rozmyślań.
,,Puste krzesło"W bibliotece mojego krewnego,
Stoi puste od jakiegoś czasu krzesło,
Nie wiadomo gdzie ten krewny się udał,
Może zwyczajnie w świecie zaginął.
Może nie mógł znieść już życia swego,
Tej nauki płynącej zewsząd,
Może zginął od kuli nieznanej,
Kiedy wracał spokojnie ze sklepu.
Krzesło puste i puste są serca,
Pustka w głowach, wszystko tak dziwne,
Zostawimy jak było w pokoju,
Może wróci, na nim z książką siądzie.
Pozdrawiam!
Dziękuję ;-)
OdpowiedzUsuńPiękny utwór napisałeś.
Przesyłam serdeczne pozdrowienia!