Dziś wiersz o czymś co pewnie spora część doświadcza na co dzień.
,,Dziwny labirynt"
Czasem moje myśli,
Wędrują w dziwne strony,
A ja za nimi chodzę,
(Labirynt szybko rośnie).
We mgle nie widzę ścian,
We mgle nie widzę światła,
We mgle gubię swoje kroki,
We mgle nie znajdę wyjścia.
Potrzeba mi Ariadny,
Z jej niezawodną nicią,
By z labiryntu trzewi,
Na świat mógłbym wypłynąć.
A dziś znów w labiryncie,
Godziny swoje spędzam,
Nie wiem czy chcę w nim zostać,
A może chcę uciekać.
3.11.2017
Pozdrawiam!
Niekiedy człowiek musi zagubić się w labiryncie myśli by nie zginąć poza nim...
OdpowiedzUsuńAhoy