Wiersz zainspirowany po części sztuką, po części życiem.
Dla S.J.
,,Ruchome schody"Srebrna łuna z daleka widoczna,
Ruchome schody,
Nowoczesny gotyk.
Sunące powoli stopnie,
Zapraszają,
Postaw swoją stopę.
Stawiam ją, delikatny ruch,
Porywa mnie całego,
W dół.
A tam, żółć korytarza,
Zmieszana z metaliczną farbą,
Nowoczesność,
Tajemnica,
Do granic.
Pozdrawiam!
Genial poema te mando un beso.
OdpowiedzUsuńWidzę, że porwała Cię nowoczesność. Fajny wiersz, podoba mi się.
OdpowiedzUsuń