Pocałuj klauna.

Dziś wiersz odnoszący się w pewnym stopniu do dość powszechnej fobii.

Dla S.J.

,,Pocałuj klauna"

Pocałuj klauna mówią do mnie wszyscy,
To taki element cyrkowy, element całej,
Tej sztuki.

Ociągam się w nieskończoność,
Próbuje się wykpić,
Oni jednak oraz klaun wiedzą lepiej.

Zbliżam usta do klauna,
Przerażenie w oczach mam wielkie,
Widzę już tylko biały puder,
Poświatę czerwonych ust.

Nanosekunda i koniec,
Wszystko stracone będzie,
Bum!

Wszystko znika,
A ja się budzę w pokoju.

12.04.2020
Pozdrawiam!