Lete.

Dziś wiersz o tym, czym jest prawdziwa pamięć, zachowanie ważnych zdarzeń czy osób w sercu w taki sposób, by nic ich nie było w stanie pokonać.

,,Lete"

W misie radaru płynę z prądem Lete,
Metr, pociągnięcie wiosłem,
Zapominam siebie.

Wspomnienia różne płyną,
Tworzą strumień spory,
Łączy się z tą rzeką,
Zapomnienie niosą.

Lecz mam też wspomnienia,
Mieszkające w sercu,
Wydarzenia, ludzie, nic ich nie wypłucze,
Ważne miejsce, trwałość,
To ich główne cechy.

Gdy zabłądzę w podziemiach,
Dotrę do Tartaru,
Wyciągnę te wspomnienia,
Żyć się będzie chciało.

Męki za me grzechy,
Męki za me winy,
Wszystko przetrwam dzięki,
Pamięci prawdziwej.

23.12.2018
Pozdrawiam!