Cząstki.

Dziś wiersz nieco abstrakcyjny z nutą makabry. :) 

,,Cząstkowanie człowieka”

Mózg w pewnych obszarach nie działa,

Od nadmiaru świata i absurdu.

Serce żywi urazę sprzed lat,

Nie do pokonania.

Płuca gubią co drugi oddech,

Od nadmiaru dymu z papierosów.

Wątroba nie żyje,

Ocieplone stosunki dyplomatyczne,

Z Kubą.

Mnie kiedyś też tak z/cząstkują,

Opiszą co działa/nie działa,

Opiszą wszystko jak trzeba,

Dziś ja cząstkuję ludzi,

Jutro ktoś mnie cząstkować będzie.

2.02.2016

Pozdrawiam!