Nie za bardzo lubię burze, właściwie się ich nawet dość mocno boję. Doceniam jednak występujące chyba w każdym zjawisku przyrody piękno. Podobnie myślał moim zdaniem człowiek w dawnych czasach, gdy nie wiadomo jeszcze było dlaczego pojawiają się burze czy wichury. Człowiek, tak jak w moim wierszu z jednej strony mógł stać zahipnotyzowany, mógł też po prostu uciekać.
,,Zjawisko przyrody"
Dawniej zaćmienie Słońca lub Księżyca,
Było takie dwoiste,
Ze strony jednej piękno natury,
A z drugiej jej potęga.
Człowiek nie wiedział wtedy,
Patrzeć, a może uciekać?
20.03.2015
Pozdrawiam!
Aż same cisną się na usta słowa Charlesa: "Znajdź to co kochasz i pozwól żeby Cię zabiło".
OdpowiedzUsuńNie wiem czemu, ale na myśl przyszedł mi wybuchający wulkan. Niby rzadkie zjawisko i jakby tak człowiek pierwszy raz na żywo zobaczył to był stał i podziwiał zamiast uciekać :P
OdpowiedzUsuńDawniej... no a teraz? ;)
OdpowiedzUsuń