Odcinanie się.

Wiersz powstał po niedawnej przejażdżce metrem z uczelni. Zobaczyłem ile osób w czasie podróży patrzy się w jakiś ekran (komórka, tablet, czytnik e-booków itp.) i zadałem sobie pytanie, co mogą w nich widzieć. Tak powstała druga zwrotka (w rzeczywistości zapisałem ją pierwszą i w domu na spokojnie ,,dorobiłem" początek). Zaznaczam też od razu, żeby nie było, też zaliczam się do tych wpatrujących się w ekrany. Czyli to wiersz także o mnie.

,,Odcinanie"

Świat dziś chyba cały oszalał,
Odcinanie trwa już od lat,
Byle innych nie widzieć dookoła,
Byle naprzód i naprzód wciąż gnać.

Ludzie w metrze,
Wpatrzeni w ekrany,
Może widzą w nich siebie wspaniałych?
Może widzą przyszłość tajemną?

(Komuś w tłumie serce dziś pękło).

1.04.2015
Pozdrawiam!