Zapewne każdy z nas miewa chwile zadumy, chwile kiedy na kilka czy kilkanaście sekund zupełnie wyłącza się z odbioru świata. Pewna zacna osoba podsunęła mi dość intrygujący cytat jaki można zaprezentować takiemu myślicielowi. Mowa tu o dwóch ostatnich wersach, w których zawarłem to powiedzonko.
Dla S.J.
,,Myśliciel"
Myślicielu co usiadłeś w parku,
Na ławce samemu,
Nie myśl proszę tyle,
Przylecą motyle,
I porwą Cię w nieznane.
13.10.2014
Pozdrawiam!
Mysle ,ze jesien to czas przemijania ...wraz z odchodzacymi kolorami w kazdym z nas rodzi sie potrzeba zadumy...ale motyli chyba tak jakos ostatnio juz mniej...pozdrawiam ulka
OdpowiedzUsuńTen tekst przypomina mi obraz, który kiedyś widziałem. Ciekawie wplotłeś motyle w tło parku :-)
OdpowiedzUsuńUwaga formalna:tłumacząc czytelnikowi czy to inspiracje wiersza, czy wskazując miejsce pointy, narzucasz mimo woli własne odczucia(interpretację), a po co. Niech sam dochodzi, co odczuwa, gdy coś czyta. A jako ocenę potraktuj słowa Kartezjusza "cogito ergo sum".
OdpowiedzUsuń