30.01.2018

Wmuszona kawa.

Dziś wiersz powstały na podstawie zasłyszanego w domu dialogu. :)

Dla S.J.

,,Wmuszona kawa"

Z kuchni dobiega pytanie:
,,Chcesz może kawy mój drogi?",
W odpowiedzi pada grzeczne:
,,Dziękuje",
A kawa na stole gości.

Nerwy są tu zbędne,
No bo i tak nie dadzą nic,
Kawa się sama nie wypije,
Trzeba się do niej zmusić.

Kawa wmuszona w ten sposób,
Nie smakuje jak zwykle,
Ot, taka sytuacja,
Dziwna.

Zmusić sie trudno,
Nie wypić jeszcze trudniej.

9.01.2018
Pozdrawiam!

1 komentarz:

  1. Wystarczyło słowo "dziękuję" poprzedzić partykułą "nie", a kawy byś nie pił.

    OdpowiedzUsuń