1.07.2016

Lato i wino.

Dziś wiersz powstały po przeczytaniu książki o grupie poetyckiej ,,Skamander".

Dla S.J.

,,Lato i wino” 

Eh, jakże tęskno przez rok cały,
Do tego lata słonecznego,
Co winem gasi się pragnienie,
Pod rozgwieżdżonym, letnim niebem.

A gdy nadejdą dni tak ciepłe,
Że tylko myśleć o ochłodzie,
Wino najczulszym rąk objęciem,
Przytula nas do swego wnętrza.

Wino i lato,
Lato i wino.

Gdy w głowie szumi z lekka procent,
Wtedy pomarzyć można sobie,
Wtedy powspominać można.

Eh, jak to lato szybko mija,
Lecz wino nadal będzie z nami,
Przez jesień, zimę,
Aż do wiosny,
Potem się koło szybko zamknie.

Znów zniewoleni gron zapachem,
Siedzimy w gwiazd wpatrzeni oczy,
Ja z Tobą,
A Ty ze mną,
Przez noce letnie,
Aż po wieczność.

28.06.2016
Pozdrawiam!

2 komentarze:

  1. uczuciowesmaki1 lipca 2016 21:52

    A próbowałeś pić w upał wino? Jeśli nie to nie proponuję a jeśli tak to nie pytam o wrażenia ;-)))))))))
    Ahoy

    OdpowiedzUsuń
  2. hmmm wiersz o lecie w lato? Teraz powinna być melancholijna tęsknota za chłodem i zimnem xD nie no, żarcik ;)

    Fajnie, że moja twórczość przypomina ci jakiś styl, choć powiem ci, że pierwsze słyszę o barokowym koncepcie... musiałam to wygooglować :P
    hmmm ciekawie tak nieświadomie pisać pod jakiś styl xD
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń