Wiersz powstały po obejrzeniu filmu ,,Judy", opowiadającym o losach Judy Garland. Można go przełożyć na życie i śmierć wielu innych gwiazd.
Mówią co mam robić, wszystko z góry zaplanowane,
Co jeść, jak chodzić, czego unikać,
Do tego podają tabletki,
Popijam je wódką, aby zapomnięć.
Aby zapomnieć czym jest gwiazda,
Kim ja jestem,
Czy ludzie kochają mnie,
Czy tylko mój blask.
Narodzę się, jako największa gwiazda,
Narodzę się przez zgaszenie się,
Już nikt mi nic nie nakaże,
Zginę, a blask zostawię.
Pamięci Judy Garland.
Pozdrawiam!
To jeszcze do kompletu należałoby uhonorować Lizę Minelli :-)
OdpowiedzUsuń